شهرنوشت؛
یاداشتی از : حسن سعیدی

ما که ندیده ایم؛ ولی گفته و شنیده شده: در کشورهای توسعه یافته همواره به زیر ساخت ها از جمله انرژی های برقی و خورشیدی توجه ویژه داشته و دارند. ولی روند کند زیرساخت ها در کشور ما سبب نگرانی جامعه و کُند شدن قطار توسعه در کشور شده است. چرا که برخی از کارگزاران ما به جای ورود به گستره کار و گسترش زیرساخت ها تنها به دادن وعده و شعارهای بی عمل اکتفا می کنند!
البته این وعده ها و شعارها اگر دلگرم کننده باشد تا زمانی می شود سر و دل و دماغ خود را گرم کرد ولی به مرور زمان اثر آن ها از میان می رود و لازم است که همچنان تداوم داشته باشند!
در تعجب ام که عالم و آدم می دانند معضل خاموشی های شبکه برق در خوزستان پیامدهای بسیاری برای مردم و دستگاه ها و سرمایه گذاران شرکت ها داشته و دارد و در آینده هم خواهد داشت ولی انگار برخی از کارگزاران ما- که بی چراغ گرد شهر و شهرهای استان و کشور می گردند این معضل را نمی بینند و اگر هم می بینند شاید ناچارند شتر دیدی ندیدی کنند!
بی گمان کارگزاران خدمتگزار خوزستان بهتر از ما می دانند که مردم و صاحبان سرمایه با چالش قطع برق مواجه هستند. خاموشی های برقی که گاهی هم “آب آشامیدنی”را قطع می کند! آن هم در گرمای بی سابقه در آبان ماه امسال در خوزستان که نگارنده ناچار به روشن کردن کولر گازی شده ام و شوربختانه بهای برق مان زمستانی حساب می شود و عملن می توان دید که دست دولت مردان به جیب مان می رود!
از آنجا که گفته اند در ناامیدی بسی امید است؛ ما هم امیدواریم وزیر نیرو با نگاهی ویژه به خوزستان و با انجام برنامه هایی، “چاه” خاموشی های برق را به “چاله” تبدیل کند؛ چرا که با چاله می شود کنار آمد و یک جوری آن را پُر کرد ولی با چاه نه! البته حضرت سعدی هم در این باره فرموده و لازم است آن را جدی بگیریم:” و گر بینم که نابینا و چاه است/اگر خاموش بنشینم گناه است”